خشم یکی از خصوصیات ذاتی انسان است. این خصوصیت در هر فردی یافت شده و ممکن نیست کسی در طول یک هفته حد اقل یک بار از رفتار یا هرچیزی ناراحت و عصبانی نشود. اما افراد ضعیف تر روزانه بیشتر عصبانی میشوند چرا که نمیتوانند آن را کنترل کنند. کنترل خشم در زندگی و ارتباطات اجتماعی بسیار مهم میباشد. در این مقاله از هاو کن یو روش کنترل خشم را در شرایط مختلف شرح داده و مراحل آن را توضیح می‌دهیم.
خشم نمود های متفاوتی دارد. ممکن است خشمی که در مورد دزدی به شما دست میدهد کاملا متفاوت از خشمی باشد که هنگام اینکه متوجه می‌شوید کسی به شما دروغ گفته است. به یاد داشته باشید که روش های کنترل آنها در شرایط مختلف نیز متفاوت است. در زیر چند نمونه از آنها را ذکر کرده ایم.
نوع خشم: منفجر شونده
این نوع خشم در ابتدا بسیار کوچک و قابل کنترل است. معمولا خشم انفجاری از مجموعه ای از خشم های کوچک تر تشکیل شده و در یک برهه به حدی خواهد رسید که دیگر توان کنترل ان را نخواهید داشت و در اصطلاح از کوره به در می روید. اگر ندانید که چگونه باید با این نوع از خشم برخورد کرد، احتمالا آن را در مراحل اولیه خفه کرده و بر روی عصبانیت خود در پوش می‌گذارید. اما باید بدانید که منفجر شدن در آخرین مرحله میتواند عواقب جبران ناپذیری در زندگی شخصی و اجتماعی شما داشته باشد. پس باید بدانید که چگونه آن را کنترل کنید.
چه باید کرد؟
صبر کنید. منظور ما از صبر، منتظر ماندن برای روزها و حتی چند دقیقه نیست. وقتی میگوییم صبر کنید منظور ما ۵ ثانیه است. به گفته دانشمندان در ایالت ویسکانسین آمریکا اطلاعات دستوری خشم در نورون ها بیشتر از ۲ ثانیه دوام نخواهد داشت. این بدین معنی است که اگر ۵ الی ۱۰ ثانیه صبر کنید مطمئنا ضرورت خشمگین شدن بی مورد و مخرب از بین خواهد رفت. برای بهتر انجام دادن این کار کافیست این متن را به خاطر بیاورید و تا ۱۰ بشمارید. خواهید دید که با یک صبر ساده و کوچک از بروز اتفاقات جبران ناپذیری جلو گیری کرده اید.
احساساتتان را کامل بیان کنید. در حین این نوع خشم سعی کنید به اعصاب خود مسلط باشید و از کلمات مناسب استفاده نمایید. به عنوان مثال استفاده از جمله ی “از رفتارت بسیار ناراحت شدم” خیلی بهتر از جملات بی معنی “#$^#%#” است. علاوه بر این، به کار بردن کلمات درست نشان دهنده قدرت کنترل شما و تواناییان است.
نوع خشم: پرخاش شخص به خود
“همه چیز تقصیر من است. من نباید این کار را می کردم”. این جملات را نه تنها در ذهن خود بلکه از افرادی بسیاری در پیرامون خود میشنویم. به این نوع از خشم، خشم خودآزاری می گویند. شخص ترجیح میدهد به جای مقصر دانستن دیگران خود را تحت فشار قرار دهد. ار آنجایی که این در نظر ما بی خطر تر از خشونت های دیگر است بسیار به آن اقدام میکنیم. اما باید بدانیم اگر این نوع خشم ادامه پیدا کند باعث ناراحتی های مزمن و حتی افسردگی نیز خواهد شد.
چه باید کرد؟
هر زمان احساس کردید که باید خود را در رابطه با موضوعی سرزنش کنید، این سوالات را از خود بپرسید: “من باید به چه دلیل خود را سرزنش کنم” “آیا واقعا اتفاقی که افتاده است من مقصرش هستم” پاسخ این سوالات را سعی کنید در کمال آرامش و منطق به خود دهید.
به دنبال مقصر دانستن خود نباشید. اگر چنین بود سعی کنید از زیر بار مسئولیت بیرون بیایید. ممکن نیست که در اشتباهی فاجعه بار تنها یک نفر مقصر باشد. ارزش خود را بیشتر بدانید و بر روی داشته هایتان تمرکز کنید. اگر احساس کردید از کمبود اعتماد به نفس رنج می برید حتما به یک روان پزشک یا متخصص مراجعه کنید تا به شما کمک نماید.
نوع خشم: انکار
“من خوبم” “همه چیز خوب است”. این گفته ها ممکن است در ظاهر شما را آرام و طبیعی جلوه دهد اما میتواند در طولانی مدت اثرات بدی داشته باشد. در جامعه ما خصوصا به زن ها از ابتدایی ترین روز های زندگی فهمانده میشود که باید در هر حالتی خوب باشند. باید خود و خشم خود را کنترل کنند. باید با شرایط بسازند. اما این یکی از پر خطر ترین توضیه هایی است که پدر و مادر در حق فرزندان انجام دهند. انکار مشکل و خشم برای حفظ رابطه دوستی، کاری و یا ازدواج تاثیرات مخربی را بر روی شخصیت افراد خواهد گذاشت.
اگرچه انکار کردن هر مشکلی میتواند شما را در امیدوار بودن در شرایط سخت یاری کند، اما فردی که خشمگین است باید به هر ترتیب خشم خود را بروز دهد. نگه داشتن و ته نشین شدن این خشم در طولانی مدت فرد را به یک انسان عصبی که با هر مانع کوچکی از کوره به در می رود تبدیل میکند. ضمنا اگر از شخصی ناراحت هستید باید طوری به او بفهمانید. هیچ کس برای اشتباهی که متوجه ارتکاب ان نشده است عذر خواهی نخواهد کرد.
چه باید کرد؟
نظر واقعی ذهن خود را بپرسید. آیا از اینکه شریکتان هر هفته به مسافرت میرود ناراحت نیستید؟ آیا از این که کارمندان شما زودتر و بدون اجازه از محل کار خارج میشوند آزرده خاطرید؟ در تنهایی خود به این مسائل فکر کنید و اگر در نتیجه با این موضوعات مشکل داشتید هرچه زود تر آنها را بیان کنید.
اولین برخوردی که با این گونه افراد داشتید به یاد این متن باشید. اگر کسی شما را از چیزی (حتی کوچک) ناراحت کرد، سریعا آن را به فرد بازگو کنید و در حالتی مثبت و سازنده از او توضیح بخواهید. ممکن است افراد از این برخورد شما در ابتدا متعجب شده و یا حتی ناراحت شوند. مهم نیست! مهم این است که نه تنها شما خشم و ناراحتی خود را در همان لحظه بروز داده اید، بلکه آن شخض به هیچ عنوان شما را (در این مورد) ناراحت نخواهد کرد.
نوع خشم: شوخ طبعی مخرب
” اینکه دیر رسیدی مشکلی نیست. بجاش وقت داشتم منو رو ۴۰ بار دوره کنم” . شاید همه ما خود با یا افرادی که چنین هستند در ارتباط باشیم. این نوع خشم مخرب که معمولا با یک پوزخند به اتمام میرسد، میتواند بسیار زیان بار باشد. شوخ طبعی در روابط بسیار خوب است. اما دقیقا در لحظه ای که طرف مقابل دریابد که شوخ طبعی تنها برای تخریب شخصیت اوست مطمئنا از شما متنفر خواهد شد. جایگاه شخص مقابل تفواتی در این طرز فکر نخواهد داشت. اگر بر سر میز یک معامله کاری نشسته باشید شک نکنید که این رفتار باعث به هم خوردن معامله خواهد شد و اگر با جنس مخالف قرار ملاقات دارید این رفتار میتواند خبر از پایان روابط شما بدهد.
شاید با خود فکر کنید که “من که چیزی نگفتم، او جنبه شوخی نداشت”. اما مطمئنا هر کسی حتی خود شما نیز از این رفتار ها رنجیده خاطر خواهید شد.
چه باید کرد؟
شوخ طبعی امری بسیار حساس است. اگر کلمات و زبان بدن در حین گفتن کلمات خنده دار درست انتخاب نشود باعث ناراحتی شده و عمل عکس دارد. در سعی کنید شوخ طبعی های خود را در نهایت دقت و هوشیاری انجام دهید.
اگر از رفتار کسی ناراحت هستید، بهتر است به صورت کاملا جدی ناراحتی خود را ابراز کنید. مسخره کردن شخصی در برابر چشمان دیگران ممکن است حتی به عصبانیت و پرخاشگری وی نیز منجر شود.
انواع دیگر خشم
خشم انواع دیگری دارند که در مباحث تخصصی رونشناسی، کنترل خشم شرح داده خواهند شد. نکته مهمی که در کنترل هر نوع خشم وجود دارد این است که برای چند ثانیه، به هدف، عمل و عواقب کار خود توجه نمایید تا هیچکدام از پل های پشت سر خود را خراب نکنید.
برای ارسال دیدگاه خود، ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.
ورود