آیا تا به حال به سرعت صحبت کردن خود دقت کرده اید؟ آرام صحبت می کنید یا تند؟ شاید هم مهارت بالایی در صحبت کردن با سرعت بالا دارید. آیا دیگران به خوبی کلام و صحبت های شما را متوجه می شوند؟ نظرشان در رابطه با نحوه صحبت کردن شما چیست؟

وقتی با سرعت بالا صحبت می کنید اولین اتفاقی که می افتد سر درگمی شنوندگان است. با عدم آشنایی با مهارت های کلامی شما اولین و مهترین هدف صحبت کردن که انتقال پیام یا برقراری ارتباط است را فراموش می کنید.

همین ابتدای کار لازم به ذکر است که، یافتن روش هایی برای روان و آرام صحبت کردن یکی از پربازدید ترین موضوعات در سال های ۲۰۱۴ الی ۲۰۱۸ بوده است. این موضوع نشان می دهد که  افراد زیادی به دنبال تغییر سرعت صحبت کردن  بوده اند که دلیل آن هم مواردی همچون، برقراری ارتباط بهتر، جذب اعتماد دیگران، با اعتماد به نفس به نظر رسیدن و داشتن شخصیت قدرتمند و کاریزماتیک بوده است.

یکی از مواردی که منجر به سریع و تند صحبت کردن می شود، شتاب و عجله است. در این گونه موارد افراد سعی دارند موضوعات و جملات زیادی را در سخنرانی یا ارئه خود در زمان محدود بگنجانند. این کمبود وقت معمولا با سریع صحبت کردن جبران می شود که اتفاق خوشایندی نیست. اگر زمان برای سخنرانی یا ارئه شما محدود است، یا موضوعات را محدود کنید و یا درخواست وقت بیشتر بدهید.

دلیلی دیگر سریع صحبت کردن عادتی است که شما به همراه خود دارید. معمولا این دست افراد این عادت را از خانواده یا اطرافیان به ارث می برند. بنا به هر دلیلی شما ناخودگاه سریع کلمات و جملات را تلفظ می کنید. این عادت نیازمند زمان و تمرین است تا بتواند اصلاح شود.

مورد و دلیلی دیگر عصبانی و ناراحت شدن است. بسیاری از افراد همزمان با عصبانی شدن، سرعت بیانشان هم بالا می رود. در این شرایط علاوه بر تمرین برای آرام صحبت کردن باید تکنیک های مناسب برای غلبه بر خشم خود را هم مرور کنید.

حتما شما کاربران هم بار ها و بارها مجری های مختلف ورزشی و تلویزیونی را مشاهده کرده اید که مهارت های خود در تند و البته صحیح صحبت کردن را به رخ شما بییننده ها می کشند. ولی آیا این به این معنی است که شما هم باید تند و سریع صحبت کنید؟

شکی در این موضوع نیست که سریع صحبت کردن یک مهارت و البته شاخصه ای برای یک مجری یا گوینده است، به شرطی که صحیح و درست اجرا شود و به کار گرفته شود. صرف بالا بردن سرعت ادای کلمات نتنها چیزی نیست که به آن افتخار کنید بلکه کیفیت سخنرانی و صحبت کردن شما را هم کاهش می دهد.

چرا نباید سریع و تند صحبت کنیم و باید دنبال آرام صحبت کردن باشیم ؟

با بالا بردن سرعت خود در ادای کلمات، وارد چالش های زیادی در صحبت کردن و یا سخنرانی خود می شوید. با افزایش سرعت، ضمن اینکه تمرکزتان بر روی ادای کلمات و تلفظ صحیح، کمتر می شود، با کاهش تعداد دفعات تنفس در بین کلمات خود هم مواجه می شوید. در نتیجه شاهد بیان جملات نصف و نیمه، وقفه های نا به جا، لرزش در صدا، بالا رفتن ضربان قلب و متعاقبا افزایش استرس هستید. در ادامه ی همگی این موارد، ضمن اینکه شنونده نمی تواند بر روی صحبت ها و کلمات تمرکز کند و آن را خوب متوجه شود، اعتماد به نفس شما  هم از بین خواهد رفت. پس مخاطب با وجود این شرایط دیگر دلیلی برای توجه به صحبت های شما ندارد.

 اینجاست که با صحیح، درست، آرام و البته با اعتماد به نفس صحبت کردن می توانید گیرایی و البته تاثیر کلام خود را چند برابر کنید.

خلاصه کلام اینجاست که فرقی نمی کند که دلیلتان برای صحبت کردن سریع چیست. با آرام صحبت کردن، چیز بیشتری عاید شنوندگانتان می شود.

اگر شما کاربران هاو کن یو هم سریع صحبت می کنید و یا دوست دارید با آرام صحبت کردن توجه های بیشتری را به خود جلب کنید، در ادامه 7 راهکار ارائه می شود تا بتوانید ترمز را بکشید و در طول سخنرانی و صحبت کردن در جمع، آهسته تر صحبت کنید.

به همان سرعتی که در مکالمه صحبت می کنید، سخنرانی نکنید

در همین ابتدا باید بدانید که سرعت ادای کلمات در سخنرانی ها یا هر گونه ارائه ای در  جمع، باید با صحبت های دوستانه و البته بحث های خانوادگی متفاوت و البته آرام تر باشد. ممکن است در یک مکالمۀ فعال و مؤثر تا مرز ۴۰۰ کلمه در دقیقه هم صحبت کنید، اما در یک سخنرانی مخاطبینتان نیاز دارند که شما در حد ۱۴۰-۱۶۰ کلمه در یک دقیقه صحبت کنید. ایجاد یک سبک سخنرانی آهسته نیاز به تمرین دارد، اما با این کار یک سخنران مؤثر خواهید بود. سخنران و گوینده نیازمند القای کلمات به گوش شنوندگان است که با اعتماد به نفس و البته داشتن قدرت در کلام خود در کنار مواردی که بالا اشاره کردیم به این مُهم دست پیدا خواهید کرد.

 بر روی کنترل اعصابتان کار کنید

مهم نیست که چه چیزهایی را می خواهید با سریع صحبت کردنتان جبران کنید، ولی سریع صحبت کردن هیچ کمکی به شما و مخاطبانتان نمی کند. حتی به هنگام عصبی و خشمگین شدن هم سریع صحبت کردن به کمکتان نمی آید. البته اکثر مواقع این اتفاق غیر ارادی است ولی باید بدانید که تند صحبت کردن کار شما را سخت تر و شرایط را بدتر می کند. تمرینات تنفسی انجام دهید و تا زمانی که اعتماد به نفستان را به دست نیاورده اید و آرام نشده اید به تمرینتان ادامه دهید.

صحیح تنفس کردن و یا داشتن تنفس های شکمی در این مواقع بسیار کمک کننده است و الیته در آرام صحبت کردن بسیار تاثیر گذار. هر آنچه که دلیل شما برای تند صحبت کردن است را کنار گذاشته و سعی کنید بر اعصاب و البته استرس خود مسلط باشید. کنترل شرایط یکی از وظایف اصلی شما در این گونه مواقع است. برای انجام این کار نیاز به تمرینات مناسب و کنترل خشم دارید.

استفاده از وقفه های عمدی برای آرام صحبت کردن

روش دیگر برای کنترل سرعت بیان کلمات، وقفه است.  برای زمانی که احساس می کنید سرعت کلماتتان بالا رفت است و دیگر کنترلی بر آن ندارید ایجاد وقفه های عمدی به کمکتان می آیند. زمانی که شما دیگر کنترلی بر روی صحبت خود ندارید و احساس می کنید استرس، ضربان قلب بالا، لرزش در صدا و افزایش سرعت ضربان قلب به سراغتان آمده است آنجاست که با بهانه هایی همچون نوشیدن آب،  پرسیدن سوال از مخاطبین و … می توانید برای خود زمانی دست و پا کنید و مجدد شرایط را به حالت قبل برگردانید.

دقت کنید که این وقفه قبل از اینکه کلماتتان بریده بریده شود یا نفس کم بیاورید باید اتفاق بیافتد. سعی کنید بیش تر به طرح یک سوال مرتبط بپردازید و دیگران را در بحث شرکت دهید تا بتوانید کمی نفس گرفته و کنترل بیش تری بر روی خود و کلمات داشته باشید.

صحبت کردن را مانند نگه داشتن زمان در موسیقی تصور کنید

زمانی که با یک موسیقی ورزش می کنید هرگز ناگهانی متوقف نمی شوید. در مورد آرام صحبت کردن هم همینطور است. مطمئن شوید که مخاطبتان پا به پای شما پیش می آیند.

 برای آرام صحبت کردن یک زمان سنج نصب کنید و از یک دوست بخواهید آن را نزدیک به سرعت فعلی صحبت کردنتان تنظیم کند می توانید حتی صدای خود را ضبط کنید و تعداد کلماتی که در یک دقیقه بیان می کنید را بشمارید. از مشاهدۀ سرعت صحبت کردن خودتان غافلگیر خواهید شد چرا که خودتان کمتر متوجه سرعت بیان کلمات می شوید.

به ضبط کردن صدای خود ادامه دهید. می توانید از یک متن آماده کمک بگیرید. به تدریج سرعت را بر حسب ضربه در دقیقه کندتر کنید تا زمانی که به یک سبک سخنرانی آهسته برسید. سخنرانی ها و ارائه های افراد معروف را مشاهده و سعی کنید همان متن را چندین بار با سرعت آن ها همزمان تمرین کنید.  این کار احتیاج به تمرین های مکرر دارد. دقت کنید سرعت شما نباید خیلی هم پایین باشد. می توانید مجری های توانای رادیو را برای خود ملاک قرار دهید و متناسب با سرعت آن ها سرعت ادای کلمات خود را تنظیم کنید.

کنترل زمان به هنگام صحبت کردن

نوازندگان با استفاده از انگشتان پاهایشان یا بالا پایین شدن پا، زمان را حفظ می کنند یا اصطلاحا ضرب می زنند. شما  به حرکت پایشان دقت نمی کنید، اما آنها تنها با پای خود زمان را کنترل می کنند تا نت ها را در زمان مناسب خود اجرا کنند و در این کار هم موفق هستند.

شما هم باید در ابتدای کار، از پای خود برای کنترل زمان و بیان کلمات کمک بگیرید. این تکنیک به ویژه زمانی که یادداشتی برای سخنرانی به همراه ندارید و نمی توانید یادآور مکتوبی داشته باشید دارای اهمیت است. تمام چیزی که لازم است به یاد آورد، سرنخ های ذهنی است، مثلاً اینکه بین هر جمله سه ضربه در نظر بگیرید و سپس اجازه دهید پایتان این کار را ادامه دهد. پس پای شما ضربات را ادامه می دهد و این شما هستید که باید سرعت خود را تنظیم کنید. این کار هم احتیاج به تمرکز و البته تمرین فراوان دارد و از سوی دیگر پس از مدتی دیگر احتیاجی به ضربات پا همچون ریتم در موسیقی نیست چرا که مغز شما به آن عادت کرده است.

آماده بودن و استفاده از خلاصه و عنوان ها

فرقی نمی کند برای یک سخنرانی بزرگ آماده می شوید و یا برای ارائه در یک کلاس و جلسه و یا حتی برای یک مباحثه با دوستان، باید برای این موارد آمادگی داشته باشید. مهم ترین مورد داشتن آمادگی اطلاعاتی و دانش کافی در رابطه با موضوعات مطروحه است. شما باید بدانید که چنانچه سوالی در رابطه با موضوع پرسیده شد و یا چنانچه موضوعی را فراموش کردید چگونه بتوانید از پس آن ها بربیایید. مطمئنا بدون داشتن آمادگی اطلاعاتی این کار امکان پذیر نیست. همچنین شما می توانید برای جلوگیری از مشکلات اینچنینی یک دفترچه و حتی برگه ای کاغذ که حاوی خلاصه تیتر وارد از موارد مورد سخنرانی و یا بحث شماست را همراه داشته باشید. آمادگی داشتن  از استرس شما کاسته و بر اعتماد به نفستان می افزاید.

یادداشت ها و آرام صحبت کردن

 

وقتی طبق لیست صحبت می کنید _ به ویژه زمانی که محتویات آن را حفظ هستید _ ممکن است بدون اینکه مخاطبانتان زمان لازم برای درک موضوعات را داشته باشند، موضوعات را یکی پس از دیگری عنوان کنید.

مکث طولانی تری بین موارد لیست داشته باشید، مثل این: «وقتی تصمیم گرفتیم پول بیشتری به دست بیاوریم، اعضای جدید هیئت مدیره با تجارب بیشتری در حوزۀ افرایش درآمد استخدام کردیم [مکث/مکث/مکث]، برنامه های نوسازی مان را به تأخیر انداختیم [مکث/مکث/مکث]، و بر چشم اندازهای جدید سرمایه گذاری تمرکز کردیم.»