چگونه قدرت شنوایی خود را تقویت کنیم؟ از دست دادن شنوایی مسئلۀ رایجی است که با پا به سن گذاشتن افراد ایجاد می شود، اما درصورتی که گوش هایمان را درست تمیز نکنیم و به خوبی از آنها مراقبت نکنیم این اتفاق ممکن است در هر سنی رخ دهد. دو نوع اصلی از دست دادن شنوایی عبارتند از حسی-عصبی و رسانایی.
کاهش شنوایی حسی (SNHL) رایج ترین نوع است و باعث آسیب به اندام حسی داخلی (حلزون گوش) یا عصب متصل کنندۀ گوش داخلی به مغز می شود. اغلب اوقات SNHL درمان نمی شود و سمعک و کاشت حلزون مصنوعی می تواند کمک کننده باشد. در مقابل کاهش شنوایی رسانایی (CHL) زمانی رخ می دهد که امواج صوتی در حین عبور از استخوان های بسیار کوچک (صدف های) گوش میانی مسدود می شوند. خبر خوب این است که CHL اغلب اوقات درمان می شود.
گوش هایتان را معاینه کنید
برای مشکل شنواییتان به پزشکتان مراجعه کنید
اگر تغییر یا کاهشی را در شنوییتان حس کردید ترتیب یک ملاقات با متخصص شنوایی را بدهید. به این ترتیب پزشک گوشتان را برای هرگونه وضعیت غیرعادی معاینه می کند و سوالاتی مربوط به سابقه و سبک زندگیتان می پرسد. اکثر مسائلی که تأثیر منفی روی شنواییتان دارند بی خطر و برگشت پذیر هستند بنابراین از جستجوی نظرات حرفه ای هراسی نداشته باشید.
- خود-تشخیصی را امتحان نکنید و یا از دوستان و اعضای خانواده نخواهید گوشتان را وارسی کنند.
- متخصص شنوایی ممکن است برای معاینه های بیشتر شما را به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد.
به متخصص مراجعه کنید تا تست شنوایی از شما بگیرد
متخصص گوش و حلق و بینی یا شنوا سنج می توانند معاینۀ کامل تری روی گوش شما انجام دهند، ازجمله تست شنوایی سنجی که توانایی صدا در رسیدن به مغزتان را ارزیابی می کند. این تست بسیار سریع و بدون درد است و برای فهمیدن اینکه مشکل شنوایی شما دائمی است یا نه، بسیار ضروری است.
- متخصص گوش و حلق و بینی می تواند به شما بگوید که مشکلتان به SNHL مربوط می شود یا به CHL.
گزینه های تشخیصی و درمانی تان را متوجه شوید
از پزشکتان بخواهید تشخیصش را به طور واضح برایتان توضیح دهد و گزینه های درمانی مختلفی به شما ارائه دهد. اگر مسئله تان SNHL باشد احتمالاً درمانتان نزد متخصص گوش و حلق و بینی است. اما اگر مشکلتان CHL است گزینه های درمانی بیشتری دارید که احتمالا بسته به دلیل آن، شامل درمان های ساده خانگی می شود.
- جستجو دربارۀ کاهش شنوایی در اینترنت ایده های درمانی را، به ویژه برای CHL، به شما ارائه می دهد اما همیشه به وبسایت های پزشکی قابل اطمینان مراجعه کنید.
مقابله با کاهش شنوایی حسی (SNHL)
بدانید که SNHL به طور طبیعی درمان نمی شود
اگر مشکلتان SNHL است راه های طبیعی و درمان های خانگی، شنوایی طبیعی شما را باز نمی گردانند اما پیشرفت های علم پزشکی و تکنولوژی مطمئناً می توانند به موقعیت شما کمک کنند.
- SNHL رایج ترین نوع از دست رفتن شنوایی در بین آمریکایی ها بوده که در ۲۳% جمعیت بالای ۶۵ سال رخ داده است.
- قرار گرفتن در معرض سر و صدای بیش از حد دلیل عمدۀ SNHL (به ویژه در کاهش شنوایی در فرکانس بالا) بوده و روی ۱۵ درصد آمریکایی هایی ۲۰ تا ۶۹ سال تأثیر گذاشته است.
از سمعک استفاده کنید
سمعک یک ابزار الکترونیکی کوچک است که پشت گوش قرار می گیرد: این وسیله صدا را از طریق یک میکروفون دریافت می کند که صوت را به علائم الکترونیکی تبدیل کرده و به یک تقویت کننده می فرستد. تقویت کننده یا آمپلیفایر این علائم را تقویت می کند و از طریق یک اسپیکر بسیار ریز به حلزون گوش می فرستد. سپس صدا باعث می شود موهای ریز داخل حلزون به حرکت در بیایند که عصب ها را تحریک کرده تا پیام ها را به مرکز شنوایی در مغز ارسال کنند.
- این روزها سمعک ها کاملا کوچکند و به سختی توجه را جلب می کنند. بنابراین اگر بهترین گزینه برای شما استفاده از سمعک است، لازم نیست از وجود آن خجالت بکشید.
- سمعک ها بسته به نوعشان که آنالوگ یا دیجیتال باشند کمی متفاوت عمل می کنند.
درمان گوش درد، دلایل آن و هر آنچه در مورد آن باید بدانید
برای کاشت حلزون مصنوعی گوش اقدام کنید.
اگر موهای داخل حلزون گوشتان به خاطر عفونت، تومور یا جراحت های سر خیلی آسیب دیده باشند استفاده از سمعک کاربرد چندانی ندارد. در عوض لازم است که یک عمل جراحی به نام کاشت حلزون برای بازیابی شنوایی اصولی انجام شود. این شیء مصنوعی یک ابزار پزشکی الکترونیک است که کار حلزون آسیب دیدۀ گوش را برای رساندن علائم صوتی به مغز انجام می دهد.
- عمل کاشت حلزون بسیار پرهزینه تر از سمعک است.
از یک دستگاه تکنولوژی کمک کنندۀ شنوایی(HAT) استفاده کنید.
تکنولوژی های مختلف دیگری وجود دارند که براساس تقویت الکترونیک، انتقال انرژی الکترومغناطیسی، امواج رادیویی، و امواج مادون قرمز عمل می کنند و برای تقویت صوت از طریق خودشان یا از طریق ارتباط با سمعک یا کاشت حلزون طراحی شده اند.
یک فرایند جراحی را برنامه ریزی کنید
ممکن است یک عمل جراحی برای خشک کردن عفونت گوش، برداشتن تومور یا تغییر شکل یک ناهنجاری ژنتیکی لازم باشد تا کاهش شنوایی را برطرف کند. در ذهن داشته باشید که هر فرایند جراحی ریسک های خودش را دارد، پس قبل از انتخاب مسیر اطلاعات کافی در مورد آن را کسب کنید.
مقابله با کاهش شنوایی رسانایی (CHL)
مجرای بیرونی گوشتان را تمیز کنید.
انسداد با موم گوش یا مواد دیگر دلیل رایج دیگری برای CHL است. مقدار کم موم گوش سالم است و خاصیت محافظتی، روان کننده و ضدمیکروبی دارد. بیشتر اوقات مجرای گوش بخودی خود تمیز می شود اما گاهی موم گوش در آن متراکم و فشرده می شود که باعث از دست رفتن نسبی شنوایی و همچنین احساس پری گوش، خارش یا زنگ خوردن گوش می شود. گوش پاک کن برای پاک کردن عمق گوش توصیه نمی شوند، بنابراین باید از روش های ایمن تر مانند قرار دادن چند قطره روغن معدنی، روغن بچه یا گلیسیرین برای این کار استفاده شود.
- قطره های پراکسید هیدروژن و پراکسید کربامید نیز می توانند بخوبی موم گوش را برطرف کنند اما احتمال دارد که برای چند دقیقه باعث احساس سوزش یا یک نیش زدگی ملایم در گوش شوند.
- آبیاری گوش یا تزریق در گوش می تواند توسط یک پزشک یا با استفاده از کیت های آبیاری ارزان قیمت موجود، در خانه انجام شوند. برای داشتن بهترین نتیجه مطمئن شوید که از محلول های نمکی گرم استفاده می کنید.
- پزشکان یک فرایند پاکسازی گوش به نام شمع سازی را، بخاطر خطر سوختگی و سوراخ شدن پردۀ گوش توصیه نمی کنند.
شیپور استاش گوشتان را تمیز کنید
شیپور استاش گوش میانی را به گلوی بالایی و حفرۀ بینی متصل می کند. یک سرماخوردگی عادی، سینوزیت یا آلرژی می تواند باعث گرفتگی شیپور استاش با مایع و مخاط شود که این مسئله به گوش درد، احساس ترکیدن و کاهش شنوایی منجر می شود. انسداد شیپور استاش معمولا با توجه نکردن به آن خوب می شود. اما برای تسریع تمیز کردن آن سعی کنید دهانتان را ببندید و مجرای بینی تان را نگه دارید، سپس هوا را به داخل بینی تان بدمید.
- خمیازه کشیدن و آدامس جویدن هم می تواند به باز شدن شیپور استاش کمک کند.
- ممکن است وقتی که مجرا ها باز می شوند احساس ترکیدن در آنها داشته باشید که این امر حاکی از وجود فشار برابر در بیرون و داخل گوشتان است.
استفاده از آنتی بیوتیک ها را بررسی کنید
آنتی بیوتیک ها ریزاندام هایی مانند باکتری های پاتوژنیک را که باعث عفونت های گوش میانی و درونی می شوند، از بین می برند یا رشد آنها را متوقف می کنند. اگر پزشکتان تشخیص دهد که عفونت گوش دارید آنتی بیوتیکی مانند آموکسی سیلین می تواند مفید باشد و شنوایی تان را باز گرداند.
- به یاد داشته باشید که آنتی بیوتیک های دهانی مانند آریترومایسین و تتراسایکلین نیز می توانند باعث کاهش شنوایی شوند.
ورزش هایی را انجام دهید که شنواییتان را تقویت می کنند
شنواییتان را با ورزش کردن تقویت کنید
اگر مشکل شنوایی SNHL یا CHL ندارید و صرفاً می خواهید شنوایی تان را تقویت کنید ورزش های قلب-عروقی را به طور منظم انجام دهید، زیرا این نوع ورزش ها به گردش خون و تنظیم کوک صدا درون گوش کمک می کنند.
فیلتر کردن صدا را تمرین کنید
یک موسیقی با صدای کم پخش کنید و با دوستتان صحبت کنید. منبع دوم و سپس منبع سوم موسیقی را پخش کنید و باز هم سعی کنید روی مکالمه تان تمرکز کنید. این کار گوش شما را تمرین می دهد تا صداهای اطرافتان را فیلتر کنید.
آموزش بهترین راه ها برای تمیز کردن و درمان گوش
شناسایی منبع صدا را تمرین کنید
چشمانتان را ببندید و از دوستتان بخواهید در مسیری که به دلخواهش انتخاب می کند به فاصلۀ حدود ۶ متر از شما دور شود. از او بخواهید یک صدای دو ثانیه ای با بوق یا زنگ تولید کند و سپس به همان جایی اشاره کنید که فکر می کنید صدا از آن آمده. از دوستتان بخواهید هر بار مسیر و فاصله را تغییر دهد.
تمرین کنید که انواع مختلف صدا را تشخیص دهید.
چشمانتان را ببندید و به همۀ صداهای اطرافتان گوش دهید. سعی کنید تک تک صداهایی که در دور و نزدیکتان می شنوید را کشف کنید. هرچه بیشتر تمرین کنید یاد میگیرید صداهای بیشتری را تشخیص دهید.
برنامه های نرم افزاری تقویت کنندۀ شنوایی را دانلود کنید
نمونه هایی از این برنامه ها عبارتند از CLIX که بر مبنای تشخیص تفاوت بین لغات است، Forbrain که بر مبنای تشخیص صوت های مربوط به صداها است و Category Carousel که بر مبنای مرتبط کردن صداها با تصاویر است.
تغییر رژیم غذایی
غذاهایی را بخورید که حاوی مواد غذایی لازم برای سلامتی و عملکرد طبیعی گوش هستند.
نمونه هایی از این غذاها عبارتند از ماهی های آب سرد (شاه ماهی، سالمون، غزل آلا)، اکثر مغزی جات، دانه ها و غلات کامل و ضرورتاً همۀ سبزیجات و میوه های تازه.
- آنتی اکسیدان ها با پیرشدن بدن مقابله می کنند و حاوی ویتامین های A، Cو E می باشند. آنتی اکسیدان ها رادیکال های اکسیژن که در بدن ساخته می شوند و باعث آسیب به بدن می شوند را خنثی می کنند.
- ویتامین B3 یا همان نیاسین با انبساط رگ های خونی کوچک، چرخۀ خون به گوش و به کل بدن را تقویت می کند. ویتامین B6 نیز برای عملکرد صحیح عصب ها لازم است.
- کمبود ویتامین B12 و B9 (فولات) می تواند باعث شنوایی غیرعادی شود، پس مطمئن شوید که منابع غذایی تان به اندازه و کافی هستند.
از غذاهایی که اثر منفی روی شنوایی تان دارند اجتناب کنید
در کنار اضافه کردن برخی از غذاها باید برخی دیگر را از رژیم غذاییتان حذف کنید. این امر می تواند به تقویت شنوایی تان کمک کند.
- یک رژیم غذایی سرشار از چربی حیوانی می تواند باعث بالا رفتن کلسترول خون شود که خطر ابتلا به انسداد شاهرگ را افزایش می دهد. گوش شما برای شنوایی بهتر به چرخش مناسب خون نیاز دارد.
- مصرف مقدار زیاد نمک، حفظ مایع داخل گوش را افزایش می دهد.
از فلزات سنگین مانند جیوه، آرسنیک و کادمیوم اجتناب کنید.
فلزات سنگین برای عصب ها(به ویژه اعصاب کوچکی که وارد گوش میانی می شوند) سمی هستند و در نهایت منجر به تخریب آنها می شوند. بدن به راحتی نمی تواندخود را از شر مواد مسموم خلاص کند در نتیجه به مرور زمان این مواد انباشته شده و خطرناک تر می شوند.
- غذاهای سرشار از جیوه عبارتند از کوسه، شمشیر ماهی، ماهی تیلفی و ماهی خالدار
از کاهش شنوایی پیشگیری کنید
اقداماتی انجام دهید که بدتر شدن شنواییتان در اثر صدای بلند را متوقف کند
شما کاربران هاو کن یو نمیتوانید SNHL را برگردانید اما می توانید جلوی بدتر شدنش را بگیرید. مثلا تماستان با صداهای بلند و تقویت شده را کاهش دهید و در صورتی که این تماس ها غیر قابل اجتناب هستند از گوش گیر استفاده کنید.
- در مورد رفتن به کنسرت راک یا تماشای رویدادهای ورزشی مانند مسابقۀ اتومبیل رانی تجدید نظر کنید.
- موسیقی مورد علاقه تان را با صدای کمتری گوش دهید.
گوشتان را از تماس با اشیاء تیز محافظت کنید.
هرگز شیء تیزی را وارد گوشتان نکنید. وارد کردن سوزن، سنجاق، چاقو یا اشیاء تیز دیگر می تواند پردۀ گوشتان را سوراخ کند و باعث ناشنوایی مادام العمر شود.
- سوراخ شدن پرده گوش می تواند با درد، سرگیجه و زنگ خوردن گوش همراه باشد.
بررسی کنید داروها چه تأثیری روی شنوایی تان دارند
بعضی از داروها به طور شفاف زندگی را نجات می دهند و باید به طور منظم استفاده شوند. اما برخی از داروها عوارض جانبی کمی مانند سر درد دارند که ممکن است اثر منفی روی شنوایی تان داشته باشند.
- نشان داده شده است که سالیسیلات هایی مانند آسپرین جریان الکتریکی را در گوش داخلی مختل می کنند.
- داروهایی که برای درمان فشار خون بالا و سرطان استفاده می شوند خطر بالای کاهش شنوایی را به همراه دارند.
- برخی از داروهای شیمی درمانی حتی باعث ناشنوایی دائمی می شوند این دارو ها عبارتند از سیس پلاتین، فلوروکوراسیل-۵، بلومویسین و خردل نیتروژن.
- مقدار مصرف بالای آسپرین می تواند باعث ناشنوایی موقت شود.
- داروهای ضد مالاریا مانند کوئینین و کلوروکوئین نیز باعث ناشنوایی حسی موقت می شوند.
دیگر مشکلات سلامتی تان که روی شنوایی تان تأثیر می گذارند را درمان کنید
اجازه ندهید که کنترل سرماخوردگی، تب و عفونت سینوس یا آلرژی از کنترلتان خارج شود یا این بیماری ها به یک بیماری مزمن تبدیل شوند و بر شنوایی تان تأثیر منفی بگذارند. سیستم ایمنی تان را قوی نگه دارید تا بتواند به طور طبیعی با عفونت مقابله کند.
- خواب کافی، نوشیدن آب زیاد، کنترل استرس و خوردن غذاهای مغذی همگی تأثیر مثبتی روی سیستم ایمنی تان دارند.
- بعضی از وضعیت های جدی مانند دیابت نیز می توانند به از دست رفتن شنوایی منجر شوند. اگر دیابت دارید کارهای لازم برای کنترل آن را انجام دهید و در صورتی که گوش درد داشتید به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید. این می تواند علائم وضعیتی به نام غانقرای گوش بیرونی باشد که ممکن است منجر به ناشنوایی و یا حتی مرگ شود.
برای ارسال دیدگاه خود، ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.
ورود