به تعویق انداختن کارها و اینکه چرا کارهایمان را پشت گوش میندازیم مشکل و معضلی جدی برای هر فرد است و دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد ولی 90 درصد این دلایل در همه مشترک است. یکی از چالش‌های جدی هر فرد برای اجرایی کردن برنامه های تنظیم شده و رسیدن به اهداف، به تعویق انداختن کارها است. حتما شما هم آن را تجربه کرده اید. اگر کمی فکر کنید می توانید همین حالا مثال‌های زیادی از به تعویق انداختن کارها به خاطر بیاورید. ( از درس خواندن و رسیدگی به کار‌های بزرگ و کوچک تا برنامه های عقب افتاده) اما تابه‌حال به این فکر کرده‌اید که دلیل اهمال‌کاری خودتان و دیگران چیست؟ اگرچه ممکن است برچسب تنبل بودن را به خودتان و دیگران بزنید، اما چیز دیگری می‌تواند در میان باشد.
در علم روانشناسی، مدت‌هاست چنین باوری وجود دارد که افرادی که اهمال‌کاری می‌کنند تصور غلطی از زمان دارند. آن‌ها فکر می‌کنند زمان بیشتری از آنچه در واقعیت وجود دارد، برای انجام کارها دارند. اگرچه ممکن است این موضوع در مورد برخی از افراد صدق کند اما تحقیقات جدیدتر نشان می‌دهد که اهمال‌کاری و به تعویق انداختن به مشکلی ریشه‌ای در مهارت‌های مدیریت شما مربوط می‌شود. به‌ویژه به نظر میرسد که «فرار از انجام وظایف محول شده» مقصر ماجرا است و این زمانی است که افراد وظیفه‌شان را باحالت ناخوشایندی می‌بینند (وای چه‌کار سختی! چقدر کسل‌کننده! اوه، چقدر تکراری و …)، که در این صورت احتمال به تعویق انداختن آن بیشتر خواهد بود.
درحالی‌که اهمال‌کاران سعی دارند از این شرایط اجتناب کنند، اما این روش می‌تواند حتی باعث مشکلات بیشتر و طولانی‌مدت تر شود. اهمال‌کاری می‌تواند به افزایش سطح استرس، مشکلات مربوط به سلامتی و عملکرد ضعیف‌تر منجر شود. اهمال‌کاران بیشتر از سایرین دچار مسائل مربوط به خواب می‌شوند و بیشتر از دیگران از روی پریشانی افسوس می‌خورند و استرس بیشتر و اعتماد به نفس کمتری دارند. به‌علاوه اهمال‌کاری همچنین می‌تواند با ایجاد احساس گناه، شرمندگی یا افکار خود-انتقادگر که از به تعویق انداختن وظایف ناشی می‌شود، مانع از رشد عزت‌نفس می‌شود.
اگر با به تعویق انداختن کارها درگیر هستید، امتحان کردن توصیه‌های زیر می‌تواند شما را به مسیر بازگرداند:
از شر فاجعه انگاری خلاص شوید
یکی از بزرگ‌ترین دلایل به تعویق انداختن کارها، فاجعه انگاری آن‌هاست، اینکه از کاه، کوه می‌سازند. ریشه‌ی این کار می‌تواند به این برگردد که انجام یک کار تا چه اندازه ممکن است دشوار، کسل‌کننده یا دردناک به نظر برسد؛ مورد هر چه می‌خواهد باشد، موضوع اساسی این است که انجام آن کار «غیرقابل‌تحمل» به نظر میرسد.
در واقعیت، چالش‌ها، خستگی و کار سخت و یا حتی بیماری شما را نمی‌کشند. از سوی دیگر اهمال‌کاری با استرس همراه است. به استرسی فکر کنید که با اجتناب کردن از تماس تلفنی که باید بگیرید در شما ایجاد می‌شود. پس به امور یک نگاه منطقی داشته باشید: «مطمئناً کار مورد علاقه من این نیست، اما می‌توانم پشت سرش بگذارم.»
روی «چرایی» هایتان تمرکز کنید
اهمال‌کاران به‌جای نتایج طولانی‌مدت (استرس انجام ندادن آن و همچنین پیامدهای اجتناب از این کار)، بیشتر روی دستاوردهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند (اجتناب از اضطرار همراه وظیفه). به‌جای این کار سعی کنید روی علت انجام آن کار تمرکز کنید: مزایای به انجام رساندن آن کار چیست؟
اگر تمیز کردن کمد دیواری‌تان را به تعویق می‌اندازید، کمدتان بدون اقلام اضافه و حس خوبی که این تصویر در شما ایجاد می‌کند را تصور کنید. به این فکر کنید که با فروش این اقلام اضافه چقدر پول گیرتان می‌آید یا اینکه نیازمندان با دریافت این اقلام چه حس خوبی پیدا می‌کنند.
اگر برنامه‌ی ورزشی‌ای هست که از انجامش اجتناب کرده‌اید، روی این متمرکز شوید ورزش کردن چگونه می‌تواند سطح انرژی مثبتتان را بالا ببرد، عزت‌نفستان را ارتقاء دهد و به‌عنوان یک الگوی فوق‌العاده برای فرزندانتان باشید.
برای جلوگیری از به تعویق انداختن کارها از تقویم استفاده کنید
کارهایی که قرار است در زمان مناسب و از قبل برنامه ریزی شده، انجام شوند، اغلب اوقات انجام نمی‌شوند. باید برای این پروژهها برنامه‌ریزی کنید و زمانی را برای آن‌ها خالی کنید، درست مثل زمانی که یک ملاقات مهم دارید. بدانید که چه فاکتور‌هایی برای انجام این فعالیت یا پروژه مهم هستند و در برنامه ریزی همه آن‌ها را در نظر بگیرید.
وقتی زمان انجام دادن کارتان فرامی‌رسد، تایمرتان را تنظیم کنید تا بتوانید طی زمان اختصاص داده‌شده به آن کار، متمرکز بمانید.
واقع‌بین باشید
وقتی جدول زمان‌بندی‌تان را تنظیم کردید، خود را آماده‌ی موفقیت کنید. پروژهها اغلب بیشتر از زمان مورد انتظار شما طول می‌کشند، پس کمی زمان اضافه در نظر بگیرید. به دنبال راه‌هایی برای تسهیل کارهایتان باشید: به‌عنوان‌مثال اگر آدم سحر خیزی نیستید، از خودتان انتظار نداشته باشید که صبح‌ها یک ساعت زودتر برای شروع برنامه‌ی ورزشی که یک ماه به تعویق انداخته‌اید، بیدار شوید. شاید بهتر باشد این فعالیت را برای زمان مناسب دیگری برنامه‌ریزی کنید.
کارها را به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم کنید
وقتی کاری طاقت‌فرسا به نظر میرسد، اهمال‌کاری از پیامدهای مورد انتظار آن است. پس چطور می‌توانید کارهایتان را به بخش‌های کوچک‌تر و کنترل‌پذیرتر تقسیم کنید؟ به‌عنوان‌مثال، اگر می‌خواهید کتابی بنویسید می‌توانید انتخاب کنید که ابتدا یک طرح کلی از آن آماده کنید، هر فصل را شناسایی کنید، بخش‌های هر فصل را بسنجید و سپس متعهد شوید که هر بار بخشی از آن را بنویسید. بخش کردن کارها به این شکل باعث می‌شود کمتر احساس دستپاچگی و بیشتر احساس قدرت کنید.
بهانه‌ها را از بین ببرید
آیا هیچ‌یک از این صداها برایتان آشنا نیست؟ «باید حسش باشد.» «صبر می‌کنم تا وقتم آزاد شود.» «وقتی سرم شلوغ است بهتر کار می‌کنم.» «قبل از شروع به فلان چیز نیاز دارم.»
دست‌بردارید!
با خودتان روراست باشید: این‌ها بهانه هستند. البته که خوب است «حس انجام کار را داشته باشید» اما اینکه منتظر خلق شدن چنین احساسی در خودتان باشید می‌تواند به این معنی باشد که هرگز پروژه‌تان را شروع نخواهید کرد.
از یک فرد نزدیک به خود برای نظارت کمک بگیرید
مهلت‌های معینی برای به انجام رساندن کارها تعیین کنید. سپس شخصی را پیدا کنید که کمکتان می‌کند مسئولیت‌پذیر باشید. به‌عنوان‌مثال می‌توانید به رئیس یا همکار و یا حتی دوست و اعضای خانواده قول بدهید که تا تاریخ مشخصی کاری را انجام می‌دهید. “یار موفقیت” شما می‌تواند یک کوچ باشد که به شما کمک می‌کند در مسیرتان بمانید. به‌راحتی می‌توانید یک یار موفقیت برای مسئولیت‌پذیری‌تان پیدا کنید. در این رابطه، با شخصی (مثلاً تلفنی) در فواصل زمانی معینی (مثلاً هفته‌ای یک‌بار) در ارتباط هستید و به آنچه قرار است تا قبل از ملاقات بعدی‌تان انجام دهید متعهد هستید. (نکته: در تلاش برای حفظ رابطه‌تان با این شخص خاص، توصیه می‌کنیم که این فرد پارتنرتان نباشد، چراکه فقدان پیگیری‌ها باعث تنش بین شما می‌شود.)
محیط اطرافتان را بهینه‌سازی کنید
محیط اطراف می‌تواند به بهره‌وری شما کمک کند یا مانع آن شود. به‌خصوص باید مراقب تکنولوژی، ازجمله ایمیل یا پیام‌گیرهایی که زنگ هشدار دائمی‌شان به شما می‌گوید کسی پیامی برایتان فرستاده است، باشید. رسانه‌های اجتماعی، جستجوی اینترنتی که شما را از مسیرتان پرت می‌کند و همچنین تماس‌های تلفنی که می‌توانند به اهمال‌کاری منجر شوند.
پس این کار را امتحان کنید: در طول زمانی که به انجام کار خاصی اختصاص داده‌اید، کلیه‌ی راه‌های ارتباطی‌تان را ببندید، گوشی‌تان را خاموش کنید یا حداقل روی حالت «مزاحم نشوید» قرارش دهید و آن را دور از دیدتان قرار دهید. به خودتان اجازه ندهید تا وقتی کارتان تمام‌شده سراغ شبکه‌ها بروید و هرگونه تحقیق اینترنتی را به بعد از اتمام کارتان موکول کنید.
به رفتار خوب پاداش بدهید
تنها و تنها درصورتی‌که چیزی که قرار بوده انجام دهید را به پایان رساندید، پاداشی را برای خودتان در نظر بگیرید. تا وقتی کاری که قرار بوده انجام دهید را به اتمام نرسانده‌اید، به خودتان اجازه ندهید با تماشای برنامه‌ی جدید نتفلیکس، چک کردن شبکه‌های اجتماعی یا ناهار خوردن خوش‌گذرانی کنید. به‌جای استفاده از این کارها و حواس‌پرتی‌ها برای اهمال‌کاری کردن، انجام آن‌ها را مشروط به تکمیل واقعی کار برنامه‌ریزی‌شده‌تان کنید.
خودتان را ببخشید
دست از سرزنش کردن خودتان به خاطر گذشته بردارید. افکاری همچون «باید زودتر شروع می‌کردم» یا «همیشه اهمال‌کاری می‌کنم، چنین شخص تنبلی هستم» فقط اوضاع را بدتر می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که بخشیدن خودتان به خاطر اهمال‌کاری‌های گذشته کمک می‌کند تا دیگر وظایفتان را به تأخیر بی اندازید.
حتی می‌توانید از اهمال‌کاری‌های گذشته به نفع خودتان استفاده کنید. چگونه؟ ببینید به دنبال طفره‌روی شما چه چیزی پدید می‌آید: ترس، استرس، نداشتن درک از نحوه‌ی پیشروی، فقدان مسئولیت‌پذیری و غیره. سپس موانع فعلی و موانع آینده را مطرح کنید. به‌عنوان‌مثال اگر احساس ترس است که به اهمال‌کاری شما دامن می‌زند، با برداشتن چه گام‌هایی می‌توانید احساس قدرت بیشتری در خودتان ایجاد کنید و دفعه‌ی بعدی کمتر بترسید؟
کمال‌گرایی را رها کنید
کمال‌گرایی یعنی داشتن ذهنیت همه-یا-هیچ: کار باید به بهترین نحو انجام شود، در غیر این صورت محکوم به شکست است. افرادی با تمایلات کمالگرایانه صبر می‌کنند تا امور به‌صورت تمام و کمال پیش برود و اگر کامل نباشد نمی‌تواند تمام شود یا اگر بهترین زمان برای شروع نباشد، این افراد معتقدند که باید انجام کار را به بهترین زمان موکول کرد. این ذهنیت همه-یا-هیچ شما را از شروع و به انجام رساندن کار باز می‌دارد.
به‌جای عالی بودن، روی بهتر بودن متمرکز شوید. این یعنی هنوز هم برای برتر بودن، ایجاد برتری یا قرار دادن خودتان در شرایط عالی تلاش می‌کنید اما درعین‌حال روی به انجام رساندن کارها هم متمرکز هستید.
یک کار خوب کامل شده بهتر از یک کار عالی نیمه‌تمام است.
امروز را به همان «یک روزی» موعودتان تبدیل کنید. گام‌هایی که در این مقاله برایتان آورده‌ایم را دنبال کنید تا استارت پروژه‌تان را بزنید و به ذره‌ذره‌ی پیشرفتی که می‌کنید افتخار کنید.
برای ارسال دیدگاه خود، ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.
ورود